Kırılmasaydım büyüyemezdim.

Bazen uyuyunca değil,

Kırıldığında geçiyor.

Klasiktir, herkes küçük ve güzel sesli kuşları sever.

Kimse bahsetmez bir kuzgundan.

Kimse inekleri sevmez.

Modernleşen dünyanın, birbirinin aynısı insanları işte...

Birisi çıkıp bir şeyi sever ve milyonlar da aynısını yapar.

Herkes sabaha kadar oturur,

Çok nadirdir kendine iyi bakan.

Güneşin doğuşuyla uyanıp sabahı selamlayan.

Bazen, geceyi sevmeye çalışırım ben de

Ama bulamam sabahın ilk ışıklarının verdiği huzuru,

Yenilenmiş olmanın verdiği mutluluğu...

Yollarda olmayı pek sevmem,

Bir yere ait olup aynı zamanda hiçbir yere bağlı olamam.

Özgür ruhlu muyum? Asla.

Yerine göre yönetmek, yerine göre yönetilmek isterim.

Ne kadar büyürsem o kadar küçülürüm.

Ağlamayı çok severim.

Ruhsal olarak mutsuz olmak beni mutlu eder bazen

Ama yine de herkese çiçek olur açarım.

Mutlu görünen bir gözyaşı damlasıyım.