Başladığı an ile bittiği an arasında,
sadece saniyeler var bazı günlerin...
Evet biliyorum,
akrep ve yelkovan arasındaki çekişmeyi izlemeden yaşamamıştın hiç...
Hiçbir şey düşünmeden gözlerini kapatıp,
yok ötesi anlar ayırmamıştın kendine.
Şimdi kapattığında göz kapaklarını,
kalan nefesin yok olacakmış gibi geliyor biliyorum.
Alışma evresindesin...
Peki neden söylüyorum bunların hepsini?
Neden hüznün melodisini dinletmeye çalışıyorum sana?
Aslında bilineni süslüyorum sadece aciz kelimelerimle
Aklın güzelliğini aklına getirmeye çalışıyorum, hissediyorsun…
Modern güzelliklerin içimizdeki boşlukları doldurur gibi yaptığını
ve bizi bir anda kendimize bıraktığını sen de biliyorsun.
Yüklemleri taşıyamayacak kadar yorgun hissediyorsun artık,
yavaşlamayı dilediğin günleri de unutuyorsun…
Şimdi inzivaya çekilmiş ruhuna, sen yardım etmelisin.
O seni hiç yalnız bırakmadı unutma, hissizleştiğin her anında yanındaydı
Umutsuzca uyuyakaldığın her gecenin sonrasında, aydınlanmaya başladığında gökyüzü
O senden önce uyanmıştı, bekliyordu.
Şimdi sen de arındırarak kendini,
Yanında olmalısın yorulmuş ruhunun, bir olmalısın.
Zaman tersine döndü, sen oldu; şimdi sen ondan çok küçük bir alıntı.
