bana sevmeyi hiç öğretmediler
sevgiyi pek göstermediler
şimdi kendimi alıp
hangi yöne kaçmalıyım?
dünya çok küçülüyor gözümde
yörünge etrafımda
saat yönümün tersinde
evrene sığamıyorum.
ben bu düzensiz düzeni
nasıl yoluna sokmalıyım?
bana aşktan hiç bahsetmediler
oysaki aşk tanrının buyruğuymuş,
yeri göğü yıkıp geliyorum
sesim boşlukta yankılanıyor
ben bu içimdeki uğultuları
hangi çığlıkla bastırmalıyım?
şimdi gözüm aynaya dikili
bedenimden sıyrılıp gelen
ruhumla baş başayız
ben bu içimdeki pisliği
hangi tarafa kusmalıyım?
bana mutluluğu hiç tattırmadılar
meğer bir kediyi sevmekmiş mutluluk
kabuklarımı kırarak doğruluyorum
hiçbir yere sığamıyorum
ben bu sağır tanrıyı
nasıl uyandırmalıyım?
gecenin bir yarısı
yarı uykulu, bayağı tatsız
üzerimde ruhsuz bir atkı
aldım başımı gidiyorum
ben bu insanlara
göğü nasıl göstermeliyim?
şimdi bir gece yarısı
geriye biraz huzursuzluk
biraz da sevgisizlik bıraktım
yüzümde bütün günahlarımın iziyle
çaldım allah'ın kapısını
ben şimdi günahkar olduğumu
ona nasıl anlatmalıydım?
Kayra Neşad
2020-10-13T13:16:50+03:00Şiir güzel. Ama bir şeyler eksik gibi. Tam olarak çözemedim ama akışı bızan birkaç kelimeden dolayısıyla olabilir. Kaleminize sağlık :)