Havada çocukluğumun kokusu,
Ruhumda ölüm var.
Kırmızılık parça parça işlemiş içime,
Saçlarım keçikulak,
Bir habersiz gülümseme suratımda,
Güneş çocuk tenimi ne de güzel ürpertiyor,
Bir kelebek kozasından çıktı bir yerlerde,
Hissediyorum...
Ama inanır mısın,
Bunlara rağmen
Ruhumda bir ölüm var.
Bir içten gülümseme insanlara sunduğum
Bir çift soğuk el hayatın bana sunduğu
Bırakacağım kendimi serin sularına kaderin
Bir çocuğun yanık oyun teni kalacak ardımda
Bilemezdim bu yanıklığın ruhuma geçeceğini büyüdükçe,
Bilemezdim aydınlık bulutların selamını,
Yıldırımlı ölümün aldığını
Bilemezdim bir parça sıcak ekmeğin
ölüm kokabileceğini
Bilemezdim yaşarken çürünebileceğini.
Öyle soğuk ki bedenim,
İnan kalmadı sürdürmeye takatim,
Soluğun devamlılığını.
Yaşıyorum ama yaşamıyorum böylece,
Biliyorum sürüp gidecek öylece.
