bir ara sokakta öldüm dün

öylece yani

öylece zavallı, öylece kimsesiz

bedenimin yere yığılışını seyrettin

tanrıyı şah damarlarımda hissettim


öylece kimsesizdim yine

annemi gördüm,

sokağın başında çaresiz izliyordu

sonra babamı, hep eksik olan babamı

yine eksik olan babamı

sevgisiz olan babamı (hiç sevmemişti)

tıpkı tanrı gibi

ben aslında tanrımı hep babam bildim


son kez nefes alırken

sevsin istedim

görmüşken bütün günahlarımı

affetmek istedim, affedilmek istemiyorken

sevmek istedim, sevilmediğimi biliyorken


ben aslında son kez nefes alıyorken

seni görmek istedim

son kez sevişmek istedim seninle

aslında ilk kez, sahi hiç sevişmemiştik seninle

hiç görmemiş, hiç dokunmamıştık

böylece ölmek bir kez daha korkunç gelmişti bana

yığıldığım ara sokak dar gelmişti

ben ölmemeliydim görmeden seni


bulunduğum bu sokak

sevgisiz babam

çaresiz annem

şah damarımdaki tanrım

aklımdaki şu hiç görmediğim sen

bir bir kaybolmuştunuz yine

ben yine öldüm dün

öylece yani, öylece eksik

hiç tamamlanmadan, öylece...