Tedirginliğe ve kaosa doğan insanın etrafındaki debdebeyle birlikte ve rağmen doğduğu, büyüdüğü, düştüğü kalktığı yeknesak bir ritimle ancak bu kadar büyüleyici şekilde anlatılabilirdi.
Sanki en coşkulu anımızda yaralanmışız, en sevildiğimiz anda terk edilmişiz gibi biten ezgi her defasında aynı heyecanla yeniden başlarken hiç son bulmasın istiyoruz olan biten her şey.
Tıpkı hayat gibi. Tam nefesimiz kesildi derken alınan bir zerre nefes ve bitmesin istemediğimiz hayat.
