Uyanış karanlığa ve iç çekişlerle saklanan bakışlar 

herkes saklıyor hüznü, herkes söylenildiği gibi ah

çıldırış yok güzellemeler hep soylu pastayla kaplı 

her köşede bir hasta görüyorum coşkuyla ölenleri. 

Fazla kullanılmıyor duygular kim körelmiyor ki 

kimin körlüğüyle görüyoruz aramızda rüyanın rengi

biliyorum müzik biliyorum şiir olmasaydı geberirdik, çatlamamızı engelliyor hepsi 

ve kendimizi patlatabilmek için yazıyoruz. 

Soyluluk yok sadece ölmeyi engelleyenler var 

ve en sihirli sözcükler kendini imha edenlerde, 

devam ediyorum seviyorum bir bebeği seviyorum 

ve umut benim için rüyalarda rüyalarlarda bütünüz. 

Doğduk bir suçlunun önderliğinde aşağıya itildik 

ve doğurduk kendi anlamamızı nasıl içimizden 

evet çıldırılmalı eğer ki bir etik varsa aramızda 

bir duygu varsa devcileyin patlamalı hemen şu anda. 

.