Gülmeye kalktın, içime oturdun,
yoruldum
Düşler yetmez oldu karşımda
somut dur
seni aradığım rüya ölümden
Soyuttur
Sen ölüm olsan ölüm bana
Somurtur
Her şey oldu bittiye geldi, gittin
En azından umudun derdi bitti
Köle kalbin derdi bitmiyor gel de
vur şuna
Feodalitende ne soyluyum ne de
burjuva
İçimi döktüm demin, içime
döküp seni
Sesin diriydi hep hiç de içime
Gömülmedi
Ve görünmedin, neredesin?
Ölümde mi?
Kabrim gözlerinse buna ölüm değil ödül denir
Yürüdüğün sokaklar ne kadar da güzeller
Ve yokluğun bi' o kadar da mükemmel
Kıyas edilemezsin hiçbir güzelle
Çünkü gözlerim bir tek seni görmeye mükellef
Uyandım, sabah aklım sen geçe
Uyandır, senle saklı her gecem
Tüm güzelliklerin buluştuğu senle haklı her hecem
Duy artık, sen yaşamsın ben ecel
Gecenin içinde bi' sandal, içinde bi' aptal
Kimi için de içini geçip hiçleşmiş simanla
Mutlu etmeden mutlu yaşıyorken insanlar
Anlayamıyorsun kimin içinde
insan var
İnatla kafama esersen aklımı üşütürüm
Olmayışın için içime sakladım gülüşünü
Acını dilime değil de kalbime sürüşünü
Düşünme ben senin yerine de düşünürüm
Çok başka yerlere götürebiliyor
aklım beni
Bana hayatın içinden sevgi
lazım değil
Bi' an durup düşündüm ve
baktım geri
Tam 24 yılın içinden ayıkladı
aklım seni
Kader hayalindeki yaşam şekli değilmiş
Susuyorsun demek savaş şeklin değişti
gül yüzünden dök yüzüme delirdim
Gökyüzünde değildin ama gök, yüzünde belirdi
