-sahici yalnızlığa dair-
|.
yadırga
yazdı su teresi kılığında
bir nehire zaman ayıracak kadar
görülmemiş düzeniyle
ihbar iki yakanın rafine tarifineydi
su sargın yol sargın
komün ceketleri astarlarından kaçkın
asfaltın ortasında
izliyordu olan bitenleri ve diğer sesler de sustu
bir saygı duruşu bir anma töreni
karşılıklı konuşma metinlerini
bugünkü hava durumundan
sarkıttı
inceliği yolundan menkul değer
az met az tuzlu fıstık
orta yol arayan aynayı atsın dedi
devrik enderun onu kurtaracaktır
bulut bir himaye devşirir
sarımtrak izler bahşeder
lahz ideler mahfuzun diliyse
körpe dilin failini gördü dedi taşıyarak o sevinci
||.
tekerleri çekti buzul kaşın ortasında
memleketin en güzel yerini seyretti ayna
buldu mozaiği
gördü gazel
şeker kamışına sarılmış bir dizi gen ordusu
faaliyet raporu çıktı
tak tak tak
sesler havaya karıştı
acep ne dumandır
aralığa sarkarak yine yıkılmak
suç değil
sakla gitsin orada beni
Esra Dökmen
