Bir bahçe düşünüyorum: Yerde sapsarı; dalda yemyeşil yapraklar... Hüzün ve sevinç yan yana. Hem yağmur yağacak kalbimize, şehrin üstüne yağdığı gibi, hem de güneş parçaları değecek tenimize. Birimiz fecir, birimiz de gurup vakti olacağız. Bir banka oturup hiç yaşamadığımız eski zamanları yâd edeceğiz. İstanbul'u siyah beyaz cümlelerle konuşacağız. Gözlerinden fışkıran laleler, saçlarında ürperecek. Bülbüllerin her gece şevk içinde gördüğü gümüş renkli rüyaların birinde, Nedim Divanı'ndaki gazellerin en güzel beyti olacağız. Ve sonra ağlayacağız hatıra geldikçe gülüştüklerimiz.
Şahsi Efkâr
Yayınlandı