Senin için, mutsuzken bile mutlu görünmeye çalıştım. Senin için, incindiğimde bile güçlü görünmeye çalıştım. Aşkın, kendi gibi kusursuz olmasını isterdim. Tüm zayıflıklarımın görünmemesini dilerdim. Gerçekleşemeyen bir hayalin içinde açamadan büyüyen bir çiçektim. Çok kötüyüm bu sahte aşk yüzünden. Çok üzgünüm ama bu sahte aşk. Bu yer yalnız bizim içindi fakat sen orada yoktun. Seçtiğim yol unutmaktı. Kim olduğum hakkında oldukça karasız hale gelmiş olsam da aynada "Kimsin sen kahrolası?" diye kendimi sorguluyorum. Seni çok fazla sevdim, çok fazla... Senin için müthiş bir yalana dönüştüm. Aşk çok çılgınca bir şey, oldukça çılgınca... Kendimi değiştirmeye çalıştım ve senin oyuncağın oldum. Kendimden vazgeçmiş olsam da, bak bana; sen beni anlayamasan da... Senin alışık olduğun birine döndüğümde bana yabancısın. Benim o çok iyi tanıdığın kişi olmadığımı söyledin. Hayır mı? "Hayır" ile ne demek istiyorsun? Aşk mı? Kahrolası bu aşk da ne? Aşkın tamamı yalan. Bilmiyorum, neden? Ben kendimi bilmesem bile tek bildiğim şey; bunların hepsinin nedeni sahte aşk!
