Dünyaya geleli otuz, yürümeyi öğreneli yirmi dokuz yıl oldu. Zaman zaman ruhsal manada hala düşüp kafa göz yardığım oluyor. Fakültenin kimya bölümünden mezun olalı sekiz, evde yaptığım sabunlar annemin adını taşıyan etiketlerle mahalle bakkallarında satılmaya başlayalı dokuz sene oldu. Ben hayata dair bazı formülleri hala çözemedim ve ellerim hala yeterince temiz değil. Hiçbirimizin ellerinin temiz olmadığına karar verdiğimde evrensel(!) bi' mesaj vermek için başladığım sabun işi bugün sadece hayatımı sürdürmek için devam eden bi' zorunluluk oldu. Kimsenin elini temizleyebildiğimi sanmıyorum. Böyle zamanlarda, bu dünyada olmanın bi' manası olduğundan şüphe ettiğim zamanlarda, gökyüzü penceresinden filmler açıyorum kendime. Böylece bi' gün buradan gideceğime dair umutları besliyor ve daha az sıkıştırılmış hissediyorum. Ben, sabuncu Şamil Bilen, dünyanın temizlenebileceğine için için hala inanıp sabunlarımı üretmeye ve bazen de tüm kirliliği daha hızlı yok edecek bi' proje üretebileceğime inanarak bu gökyüzü altında nefes almaya devam ediyorum.
