Şirin mi şirin gecekondu evleri... Ne güzeldir yollarda olmak şimdi...
Hangi vaktin kaçışında olduğunu bilmeden adımlanan yollar kadar eskimiş bir yük bu. Burnunu çeken tümcelerden dökülen ter ilaçtır tene...Tanıdığın ne kadar yol varsa o kadar yabancısın kendine...
Kimse gelip yoklamıyor diye mi bu azgın fark ediş. Şehrin sularında kutsanmış bir buluşmanın orta yerinde düpedüz çıplak kaldım. Önce ellerim ardı sıra gözlerim aktı ve divane bir dolanış içinde yakalandım.
Koltuk altlarımda tuttuğum sıcak bir ekmeğin buğusu ve nefesinde çözülen bu öpüş... Kaç tekrara düşmüşüm kaç tenden sığınmışım...
Derinliğine sevilmeyen her sevgili acıttı biraz ve ben uslanmaz bir mevsiminde geldim.
Aç kapıyı içim ayaz...
