Son düz yolu sen yürüdün benimle
Bundan sonra uçurumum ben herkese
İlk düşende ben oldum
Acısını dindirdim bedenimde
Ama zihnimde hala kanıyorsun
Anmadan yapamıyorum seni her şarkıda
Sürekli kendimi sana hatırlatma isteğiyle buluyorum kendimi
Çünkü artık düpedüz beni unuttuğuna inanıyorum
Ufacık şehirde nasıl olur da karşılaşmıyoruz
Anlamıyorum
Karşılaşsak neye yarar onu da bilmiyorum
Sanki hiç uzun uzun sarılmayı istememiş gibi
geçip gideceksin yanımdan bunu biliyorum
Şanslıysam kokunu alabilecek kadar yakınımdan geçersin
En çok neye üzülüyorum biliyor musun
Senin bir insanı nasıl seveceğini biliyorum
Beni buna layık görmeyişin canımı çok yakıyor
Seni gördüğüm günler dün gibi aklımda
Ama sen gideli çok oldu
Ben hala bir şekilde seni yazıyorum
O yüzden bu satırlar bana değil sana ait
Çünkü ben hala sana ait en ufak bir detayı bile
öldürmek istemiyorum içimde
Senin aksine...
