hiç pişman değilim hüznümden
sırtımı saran dikenlerden
kalbim kabuğuna çekilmiş bir zaman
acısını çıkarmışım acımın,
istersen anlatırım bir gün
intikam peşine düştüm,
intikam düştü peşime.
hiç pişman değilim ben bu hüzünden
bir ben yonttu o; sana hazırladı,
gördüğüm eskidi,
dokunduğum döküldü,
evim yıkıldı, kül oldu kitaplarım.
seni daha iyi görebilmek için
beni daha iyi bilesin diye.
işte şimdi ben, senin gözlerine bakarak
inanıp yeni günlere,
aydan artakalan tozu silkip üstümden
güneşe uzatıyorum elimi
sevgilim
hoşgeldin
diye.
