Bir şeyler ters gidiyor anlıyor musun? Yalnızca ben üzülüyor gibiyim. Olmaması gereken bir yerde olmasını istedim... Akıntıya karşı kürek çektim ve en sonunda yoruldum.

Bir insan bir kalpten kaç defa göç eder? O kalbe tekrar tekrar neden dönmek ister? Unutmak sevgiye ihanet değil mi? İnsan neden ihanet eder? Bir anda çakılıp kalmak isterdim. Bir hayalde takılıp sürüklenmek isterdim. Çaresizce ve hatta umarsızca düşünce denizinde boğulmak isterdim ama maalesef senden bir an, bir hayal yahut bir düşünce yok bende. Çünkü onca zaman ne yakınımda oldun ne de uzağımda. Sen yalnızca vardın bense yalnızca kandım. Hayaller beni içine çekti. Senin cümlelerin beni etkiledi. Mutluluk denen duyguyu hissettim iliklerimde. Yüzüme gerçek gülücükler kondu.

Şimdi uzak bir kentte, aklımın bilmediği esenlikte belki başka bir güzellikle ya da aklında öylece biriyle her şeyinle bensiz yaşayacaksın. Benim duygularımı bilmeyecek, beni bir daha önemsemeyecek ve elbet bir gün maziye gömeceksin. Aynı şekilde ben de seni sileceğim fakat senden daha yorgun, daha durgun ve sana kırgın, seninle düşüncede, sensiz bir şehirde yaşayacağım. Ama unutacağım ama yorulacağım. Benliğim yoğrulacak belki. Dinginlik bulacağım. Sensiz ve senli günlerin hatrına bizi daima güzel hatırlayacağım.