Sana

Ve bir gece,

Ay doğmaktan vazgeçecek. 

Yakamozlar belirmeyecek denizin üstüne. 

Yıldızları seçemeyeceksin. 

Karanlığın ortasında vazgeçeceksin her şeyden. 

Kırmızı, sarı, yeşil;

Renkler kaybolacak. 

Çamura saplansan da bekleyeceksin,

Biri tutsun diye elinden. 

Tutmayacaklar. 

Ve emin olacaksın,

Sen çamura bat diye aşağıya itenleri gördüğünde. 

Bekleyeceksin. 

Benim seni beklediğim gibi,

Gün doğsun görün diye bekleyeceksin. 

Onca kalabalığın içinde görünmek,

İnsanlar sana değer versin isteyeceksin. 

Vermeyecekler. 

İnsanlar senin için bir şey yapsın,

Birileri seni konuşsun isteyeceksin. 

Yapmayacaklar,

Konuşmayacaklar. 

Ne kadar önemsiz olduğunu görecek,

O gün anlayacaksın beni. 

Ve o gün,

Senin ay ışığına muhtaç olduğun gün,

Anlayacaksın sana muhtaçlığımı. 

Elinden hiçbir şey gelmezken;

Söylediklerin anlaşılmaz,

Duyguların önemsenmezken,

Korkularınla yüzleşeceksin. 

Kendini yerime koyacak,

Kendinden nefret edeceksin.