Gökyüzünden düşen damlalar ıslatmıyor sanki beni.

Yağmurun altındayım ama kupkuruyum işte!

Yada öyle sıcak ki bedenim bana dokundukları an öldürüyorum onları.

Soğukkanlı bir katilcesine.

Gökyüzünün bu kadar cömert olduğu bir gecede

Ondan daha cömert davranacak birini bulup soğutabilir miyim içimi? 

Sanmam.

Gerçi sandıklarım ne kadar gerçek ki?

Mesela bence de topraklar sevdiklerimizi aldığı için yağmurdan sonra böyle güzel kokar.

Hani kendini getiremez de ıslatır da kokusunu getirir.

Bir umut işte

Ama 

Sanmam.