Bütün bu anlam ve kavrayış karmaşasının
Senin kasıklarında yok olacağını düşündüm
Bir zaman
Bir lahza içinde kaybolacağımızı var saydım,
Zaman algısının yerle bir olacağını,
Huzursuzluğumun, sıkkınlığımın ve kayboluşumun
Aramızdaki sessizlik bağında eriyeceğini,
Hiçlik bulutları üzerinde dans edeceğimizi gördüm düşlerimde.
Vücutlarımızın hayvani birleşimlerinde
Düşüncelerimizin de yekvücut olacağını
Tutamaksız bu iki insanın
Birbirine tutunup
Varlık ve hiçlik arasından sıyrılarak
Yeşil düzlüklerde
Kuş olup özgürlüğü,
Irmak olup ket vurulamaz taşkınlığı,
Ağaç olup mütemadiyen sessizliği,
Nazım olup aşkın hudutlarında gezmeyi,
Hayyam misali gül rengi şaraplarda kaybolmayı,
Yudumlayarak göğsümün tam ortasında
Özümsemek istedim!
Fakat artık bilincindeyim tüm insani duyguların.
Aşkın anlamsız olduğu o karanlık yere
Uzandı ruhum.
Yalnızlığımı senin kasıklarında gideremeyeceğimi
Kavradım.
Kurumuş ve kopmuşum bulunduğum daldan.
Alem, artık zemheri!
Ruhum savrulur yalnızca.
