seni unutacağım günü, biliyorum
yakındaymış, çıkmaz ayın son çarşambası takvime basılacakmış
kahvenin telvesine geldiğimde
sensizlik acemiliğini çıkarıp astım, sokaklarım arası çamaşır iplerine
yürüdükçe hatırlar hatırladıkça gülümserim diye
günü gelir yağmurumda sırılsıklam
günü gelir güneşimde kupkuru
günü gelir çekerim seni balkondan
alırım kollarıma
günü gelir çakmağın ucunu öper
parlar ve solarsın
hoşça geldiğin ve hoşça kaldığın bu diyar
benim gezegenim
unuturum seni dönümler boyu
ve hatırlarım
devirler boyu
