Ayın ziyasını arkama alıp
Gölgemi sınadım seher vaktinde.
Yorgun gözlerimden uykuyu çalıp
Kendimi kınadım seher vaktinde.
Yoldayım her gece mecalsiz fersiz,
Tenha caddelerde mumsuz fenersiz,
Sokağına varıp yardan habersiz,
Gezdim adım adım seher vaktinde.
Karanlık zifiri, yollar dolaşık,
Hercaî rüzgârın aklı karışık,
Camda bir karaltı, lambada ışık
Görmeye inadım seher vaktinde.
Kapılar sürgülü, camlar örtülü,
Sessizliğe inat gök gürültülü,
Yüzünü göreyim arala tülü,
Sensin tek muradım seher vaktinde.
Çekilsin perdeler, tükensin gece
Seçilsin eşyalar, inceden ince
Her köşe başından bir ses gelince,
Kendimi sakladım seher vaktinde.
Ansızın çık yola, ruhum gül dersin,
Bir bak gözlerime içim ürpersin,
Sebîlî titresin orda can versin,
Son bulsun hayatım seher vaktinde.
