oda
çirkin duvarlarına karışmak istiyorum
şehir
tükürdün beni
köşelerinizde ağladım
masalarınızda öğrendim
kuytularınızda içtim
kustum
bu odada aşıkları reddettim
bu şehirde benden bi' şeyi kaybettim
ne anlamakla yükümlüsünüz
ne ağlamakla
güzel perşembelerim vardı
kıpırdayamadığım cumalar
sahneler vardı
ne ben kendimi verdim ne o bana kendini
ben buranın sularında yıkandım
nasıl inkar ederim
hiç sevmedim
hiç sevmedim
bir ev bir kaçıştı bazen
özgürlük dediğim izbe bir şehir
ben olduğum şehir
vakti öldürdüm gömdüm
öldürdüm, gömdüm
geliyorum
bir isyandı
bir çaba
her gün mü uykuluydum
kıpırdamak bu denli zor muydu
beni nasıl bilirdiniz
ben mutsuz bilirdim
e
2021-07-16T15:26:11+03:00benim için çok değerli ve beklenmedik dönütler bunlar. cok tesekkur ederim :)
Maviydi gözleri
2021-07-16T12:51:53+03:00Bir sancı bir iç çekiş bir isyan ...bu kadar akışında doğal yormadan anlatılırdı sanırım 👏🏻👏🏻👏🏻 daim olsun kaleminiz 💯😊
H. Nihan
2021-07-15T15:58:20+03:00Yormadan hislendiren bir şiirdi. Kaleminize sağlık.
Jean Valjean
2021-07-15T13:23:53+03:00Yalın, hissi sabit, güzel bir şiirdi. Özellikle sonunu ayrıca beğendim. Tebrik ederim.