Yorulmuştum bakışların dinlendirdi ruhumu

İçimi yiyip bitiren bu ruh, huzura erdi.

Değiştim, değişiyorum ve de seviyorum 

Seni, senden bir parça olan her türlü şeyi.


Mesela en basitinden yolda yürümeyi.

Yol dikenli bile olsa, hissetmiyorum.

Senin yanımda olduğunu bilmem yeterli

Sen benimleyken, yaşamayı seviyorum.


Gözlerine baktıkça, boşluğa dalıyorum

Sakin sessiz ama bir o kadar da neşeli.

Gözlerimi, gözlerinden bir türlü alamıyorum

İstiyorum, o boşlukta sonsuza dek gitmeyi.


Şöyle diyebilirsin, biz daha ne yaşadık ki

Bazen yaşanılan değildir, seni bağlayan

Seninle, yaşayamadıklarım bile güzelleşti

En kötü günümde bile gülümsettin beni.


Sen gülümsedikçe ben de gülümsüyorum

Gözlerin o kadar güzel parlıyor ki

Bir ömür boyu seni izlemek istiyorum

İki günlük ömrüm kalmış olsa dahi.


Mutsuz olacağımız günler olacaktır illaki

Ama yine de birbirimize hep gülümseyelim

Ellerini o kadar sıkı ve güvenli tutmalıyım ki

Asla çekip gitmeyeceğimi gösterebileyim.


Belki beni istemiyorsun ya da korkuyorsun

Bu da beni bırakacak, diğer herkes gibi.

Ama bazen gerçekleri unutuyorsun

En kötü gününde bile sana gülümsemez

Seni hisleriyle, kalbiyle sevmeyen biri.