Seni uzaklarda aradım, çok adımlar attım çok kazma kürek vurdum, çok çukur açtım.
Binlerce bitki kırdım, incittim.
Bir güle denk geldim uzun uzun baktım...
Gülün dikeni bana, ben güle battım...
Çekip gittim, bir ormana daldım...
Sırtımda bir kazma bir kürek,
Hava karardı, gözüm gönlü görmüyor.
Oturdum seni düşündüm, bir ateş yaktım
Etrafımda çekirge sesleri saklı
Ürpertici rüzgarın da ezgileriyle beraber
Uzanıp göğe baktım.
Bir yıldız kaydı o ân her şey son buluyordu sanki korkmaya başladım, umut yok gibiydi
Sonra dudaklarıma bir yaprak düştü, belki öptü
Belki de ölü bir yaprağın bana
son ana kadar umut var
demeseydi bu.
Gülümsedim, ayağa kalktım
Yola koyuldum, yorgundum ve
Gücüm de kalmamıştı aslında
Fakat seni bulmak tek niyetimdi.
Seni nerede bulmuştum da orada unuttum
Hiç bilmiyorum, bilmediğimi bildiğini biliyorum...
bu yüzden bekle beni.
