Sen gidiyorsun tüm mevsimler küskün
İnsanlar acımasız, suratlarda kasvetli hüzün
Sen gidiyorsun serçelerin kanadı kırık
Tüm sokaklar harap, evler yıkık
Sen gidiyorsun tarlalar susuz
Uykular firar, geceler ruhsuz
Sen gidiyorsun tüm şiirler suskun, ürkek
Tüm şarkıların sesi titrek
Sen gidiyorsun çocukluğum elimden kayıyor
Uyku diye sarıldığım gece beni boğuyor
Ve sen gidiyorsun…
Bu koca şehrin acılarını bana yüklüyorsun.
25.12. 2018
