acı, kafamdaki tüm kelimelerin köklerine kadar sızlatırken beni şimdi,
sokaktaki dilsizin duaları boşlukta uçuşurken,
fısıldarken azrail bana, zili çalıp girmek isterken evime, yurduma,
ellerim bir yokluğu tutmuşken, istemekteyken var olmayanı,
bir şiir kadar kutsallaşmışken annemin ahı,
boğazıma dizilmişken,
dilimin kıyısındayken yeis, isyan, zillet ve nevileri,
kaç beşik salladım bilmem,
kaç kundak sardım,
kaç çocuk emzirdim,
kaç hasta baktım gece yarısı,
bilmem,
annem,
sen mutlu ol,
kış uzaklaşır benden,
güneşin kızıl saçları değer ruhuma,
tutar ellerimden Hira’ya götürürsün beni, dudaklarının kıvrılışıyla,
sen,
saadetle meşgul ol,
ama sen,
en çok sen.