Sendenim. 

Taze açan bir papatyanın toprağına ait hissettiği gibi. 

Denizin dalgalarını kabullenmiş kumsal gibi sırılsıklam.

Geçmişimin karanlığı çökmüş ve sen perdelerini kapattığım evimsin. 

Seni kimseler görmesin.


Sendenim.

Kelebeğin yarına kurduğu hayali değilsin. 

Kısmetimdin, belki kaderimsin. 

Parmak uçların dudaklarıma değer.

Saçından mısra mısra şiir düşer. 


Sendenim.

Bir kağıdın kaleme olan teslimiyeti gibi.

Ay tutulduğu zaman güneşin şavkına vurulduğu gibi. 

Yüzüm sana bakarken ardım karanlıktır. 

Seni dinlerken kulaklarım gayrısına sağırdır.

Sendenim. Sendenim işte. 

Yok bir adım ötesi. 

Ben çölde bir kum tanesi.

Sen üzerine düşen yalnız kar tanesi.