Kalk canımın içi, kalk.
Bitirmek, başlamanın en güzel hâli gibi durmuş kapıda.
Uyan, canımın içi,
Can sana, canan da sensin.
Kuşlar ötmeye, bulutlar damlamaya başlayınca sen çıkarsın ortaya.
Her aynada bir tek kalırız senle.
Sen, yönümü hep
dünyanın merkezine doğrultan,
beni yerin dibine sokan
ve göğün en tepesine çıkaran.
İn biraz buraya, canımın içi.
Sen tek biz hepimizken bile
bizden çok daha kalabalıksın.
Hani saçma detayları
çok iyi bilmek gibi bir huyun var ya,
Hani bir arabanın aküsü bozulur da
sonra hiçbir işin rast gitmez ya,
Hani Haydarpaşa yanar,
kara bataklar hep seni bekler
işte o zaman hayat senin için,
dil çıkaran ulu bir çınar oluverir.
Hikayen daha yazılmadığı için
bu kadar heyecanlısın.
Çok düşünüp çok konuştuğun için
biraz çatlaksın.
Bu hayatta en çok
06'nın başkahramanını özlersin.
Ah bu sen yok musun,
beni bir yüz yıl daha
peşinden koşturursun.