Kalk canımın içi, kalk.

Bitirmek, başlamanın en güzel hâli gibi durmuş kapıda.

Uyan, canımın içi,

Can sana, canan da sensin.

Kuşlar ötmeye, bulutlar damlamaya başlayınca sen çıkarsın ortaya.

Her aynada bir tek kalırız senle.

Sen, yönümü hep

dünyanın merkezine doğrultan,

beni yerin dibine sokan

ve göğün en tepesine çıkaran.

İn biraz buraya, canımın içi.

Sen tek biz hepimizken bile

bizden çok daha kalabalıksın.

Hani saçma detayları

çok iyi bilmek gibi bir huyun var ya,

Hani bir arabanın aküsü bozulur da

sonra hiçbir işin rast gitmez ya,

Hani Haydarpaşa yanar,

kara bataklar hep seni bekler

işte o zaman hayat senin için,

dil çıkaran ulu bir çınar oluverir.

Hikayen daha yazılmadığı için

bu kadar heyecanlısın.

Çok düşünüp çok konuştuğun için

biraz çatlaksın.

Bu hayatta en çok

06'nın başkahramanını özlersin.

Ah bu sen yok musun,

beni bir yüz yıl daha

peşinden koşturursun.