Senin ellerinde büyüyen çiçekler,
Ve bir tek senin varlığınla yetinmeyi bilen kediler...
Sen ve ben; köpekler gibi sadık olmayı ve her şeyden vazgeçerek sevmeyi öğrenebiliriz.
Mesela bir sahil kasabasında çıplak ayaklarınla, rüzgarın dans ettirdiği elbisen ve rüzgarı dans ettiren bakışlarındaki gülümsemeyle toprağı ezen adımların bana olsun istiyorum.
Seni şiirler okuyarak, kitaplar okuyarak güven içinde uyutmak,
Uykunun huzurunu sarılmalarımda bulmanı istiyorum.
Hayallerini yaşatmak ya da yeni hayaller kurmak seninle...
Yeter miyim sana?
Sahibi olamadım hiçbir şeyin, ait olmakla ilgilenmekten.
Hem bu dünya, burada yerin yok, dedi,
Hem de ailem.
Sen yer edindiğim dünya,
Benim ailem olur musun?
