Bir çığ gibi büyüyorsa hasretin içimde
Ellerim, sana dokunmakla mükellef
Bakamaz hiç gözlerim
O aciz çıplaklığıyla en güzel resmine
Sen benim bütün cesaretimle,
Savaşın tam ortasında soluklandığım
bir nehir gibi uzanıyorsun boylu boyunca
O ne merhamettir, o ne tevazu!
Bir kuş konuyor yatağına, üzerini örtüyorsun
Ben çırpınan bir yaprak gibi
Tutunmaya çalışırken sonbahara
sen her gün yeniden doğuyorsun.
Bir yangın gibi büyüyorsa sıcaklığın içimde
Dilim ismini söylemekle mükellef
O ne güzel isimdir, o ne güzel telaffuz!
Adımı duyuyorum ağzından, yüreğimi örtüyorsun
Seni sevmek, bir şehri sevmektir.
Seni sevmek bir orman gibi büyümektir.