Bir çığ gibi büyüyorsa hasretin içimde

Ellerim, sana dokunmakla mükellef

Bakamaz hiç gözlerim

O aciz çıplaklığıyla en güzel resmine

Sen benim bütün cesaretimle,

Savaşın tam ortasında soluklandığım

bir nehir gibi uzanıyorsun boylu boyunca

O ne merhamettir, o ne tevazu!

Bir kuş konuyor yatağına, üzerini örtüyorsun

Ben çırpınan bir yaprak gibi

Tutunmaya çalışırken sonbahara

sen her gün yeniden doğuyorsun.


Bir yangın gibi büyüyorsa sıcaklığın içimde

Dilim ismini söylemekle mükellef

O ne güzel isimdir, o ne güzel telaffuz!

Adımı duyuyorum ağzından, yüreğimi örtüyorsun

Seni sevmek, bir şehri sevmektir.

Seni sevmek bir orman gibi büyümektir.