Dün
Bir çocuk
Misket oynayan çocukların
Giremediği bir siteden
Kovuldu
Beslediği için bir kuşu
Penceresinde
Okşadıkları her çiçek
Bir kuşun intiharına dönüştü ellerinde.
Senin çocukluğundu,
Kuştan düşen tüyler
Yeryüzüne
Seni sevdiğim çocukluğun
Yetmedi, yetişmedi
Yetişkinliğine.
Yüzün
En güzeliydi eski şarkıların
Şarkıcılarsa ölüydü artık
Sakalların sarardı
Solmuş çiçekleri
Gözlerin sokak hayvanlarını
Severdi
Kulaklarından öperdim
Erkek çocuklarının gol
Kız çocuklarının evcilik seslerini.
Yalnızca şiir okurken takılmayan,
Kekeme bir yaraydın sen.
Alaycı bir yalnızlıktın,
Kimin diline düşsen.
Dayanamadım bir gece
Her şeyden habersiz
Koynuma aldım yaranı
Bayram sabahını andıran
Bir zaman dilimiydi
Lokum bandım diline
Elim oraya değdiğinde
İçinden
Bir yalanın veyahut
Söylenmemiş bir itirafın
İnce dudağı aktı
Çilek gibi benek benek
Önce ellerim kabardı
Sonra kalbim
Korkudan dişlerimi sıkarken
Arasında kaldı söyleyeceklerim
Artık
Şiirlerin bana
Yakıcı bir alerjiydi.
Yüzüne bakmak
Bir delilik işiydi
Karşında kalakaldı
Gömleği kalbine giymiş
Devrin en büyük delisi.
Elim kolum bağlıydı tersten
Seninle aynı suya bulanmak
Benim için dünyanın
Zemzemiyken
Sen en güzel toprak arayışındaydın hep
Senden yansısın diye dünya
Gözlerindi giyindiğim
Gömüldüğüm ceketin
Su tutmadı bu aşktaki
Kefenim
Ben de gözyaşlarımı soydum kırık bir saksıya
Kalbimi sokağın yaptım da
Dolaşmadın
Parmak uçlarında.
Tek çocuk gibi büyüyen
Şımarık hüznümü
Uyandırdın hoyratlığınla.
Kırıldı
Beni içinden silkeleyişinin
Süzgeci
Artık giremezdim içine
Şimdi ruhunu doyurmak için
Mutfağına girdiğin kadının
Eli değen hiçbir yemeğe
Seni yeryüzünün zehrinden
Sakınmak için bile
Sızacak bir elim kalmadı
Acılarını kesmek için
Dişlerimle bilediğim bıçağın
Bana saplanışına
Yeryüzündeki
Hiçbir şeyin şahitlik etmeyeceği kadar
Güzeldin
Sen.
Kol kırıldı
İçinde kalmadı
Yen.
Hadi dans et benimle
Gitmeden.
Kutla zaferini
Hiç yapılmayan bir savaşı
Kazanmanın gururu
Yüreğindeki.
Kandır kendini
İçin talan olmuşken
Bedeninde çalmaya devam et
Dünyanın en neşeli müziklerini.
Sende tüm kemiklerini kaybeden
Elinin şeklini alan
Omuzlarımın
Bilemedin kıymetini.
İttin beni ve düştüm sonra.
Evet bir düş'tüm
Senin uğrunda.
Şiir yazmak ahmaklıktı bir ölüye
Ama kim ne der deliye
Belki de ben gelmiş geçmiş
En büyük ahmaktım
Yeryüzünde.
Gözlerine bakıp
Seni uğurlarken
Ay tepemde bir gardiyandı
Yarayı saramadım
Belki de yara
Sarılmayacak kadar inatçıydı
Ama yenisini de açmadım sana.
Yollara saçtım elimdeki hatıralarını
Bir gün çıkarsa karşına
Yolun kenarına kaldırıver
Ölü bir kediyi
Kaldırır gibi.
İbrahim
2021-02-03T12:11:24+03:00Çok beğendim, bitmesin istedim okurken. Kaleminize sağlık.
r.ç
2021-02-03T09:41:29+03:00çok teşekkürler ediyorum hepinize. şiirin başlığı, derdi derken sizlerle oturuyor taşlar yerine. ayrıca kalplerin buluşması bizim en güzel denk gelişimiz mşa🖤
Reyhan Polat
2021-02-03T02:57:52+03:00Şiirin derdini sevdim, güzeldi. Kaleminize sağlık. :)