Sensizliğin Mevsimi

Silsileler ile dolu zihnimin loş sokaklarında tutunduğum birkaç daldan ibaretti ruhum.

Umudumu sakladım, yağmur kokan toprağın üzerine serilmiş bir avuç sarı yaprağın arasına, başka baharlara da gücüm kalsın diye...

Sessizlerin mevsimi, serin meltemleriyle yalnızlığımı yüzüme yüzüme çarparken

Gelmiş veda istiyor tüm aldanışlara, gözyaşlarına rağmen.

Hani tek sen vardın yanımda, sen de gidersen yarım kalmaz mıyız?

* Tozlu 75 basım bir romanın arasında kurutulmuş bir gülün hüznü var yüreğimde.

Kelimeler arasına gizlenmiş hayal kırıklıklarıyla örüldü yeryüzü.

Hışırdayan dallar arasında kabanlarına bürünmüş insanların hızlı adımlarıyla karıncaları andırdığı mevsim.

Yalnızlığın, sessizliğin ve sensizliğin mevsimi...