I
Ne yollar, yalım narlar
Kabahatli bir öksüz
Eylül geceleri
Sınırsız bir içim soğuk
Yaralı yararsız
Dilsiz bir tin
Boş bir yuva
Kırık bir masa
Yitirilmiş Çin karanfilleri saksıda
Küsmüş
Gümüş bir istiridye
Her dilde bir çocuk anayasa
Kopmuş bir bağlamda.
II
Ah
Görünmez yüzler
Karanlıksa tüm gölgeler.
Uzanmış eller
Kirli, çamurlu
Suçlu eller.
Tamahkâr bakışlar
Kurtlu diller
Çürük yüzler
Kendinden eski
Yağız ama ölü nesiller;
Kendi çöplüklerinden
Çiçeksiz mezarlarında
ölü doğurdularsa da
Yine de yaşasın,
Yaşasın istediler.
