Dilim kifayetsiz, kayıtsız kaldı kıpırdanan gönlüme
heves ettim, diyebilirim sandım
gizli bir dert olarak yerleşti dudaklarıma
sesim giderek arızalandı
ve dünya nedir bir an-ı hicranda anladım
yüzüme bakılıp hep daha gençsin denildi
gençliğin muhteviyatı nedir bilmezdim oysa
bilmem başka nedir yaşımla yankı bulan hüsranı
nasıl baş edilir, kendi kendime öğrendim
dünyayı
nasibim söz etmektir sıkıntıyla müşterek olan zamandan
fakat dilimden düşünce geçmez bir tarihte bulundum
öç almak gibi kısas beklenirdi yaşadığım bunca yıldan
artık derinliksiz uykular yanaşır oldu gençliğime
ömrüm sanki içimdeki boşlukta cem etmiş
bu yüzden kısa bir müddet tanıdım kendime
şimdilik kaldı gençlik denen ömür faslı
histeri nöbeti yahut yaşam eksikliği bu rezalet
bunu da mektep sıralarında bir zahmetle öğrendim
ilmi kucaklayan hafızam berkitmedi hayatımı
dahası onuda bir derece bununla solukladı
duruldum, aldırmaz bir yaş geldi ömrüme
başlangıcı oldum yenik düşenlerin
bazen meydanlarda akıbetim görünür gözüme
sanırım cehaletten bulurum bu cesareti
Ayşe Akdemir
2020-09-08T21:05:11+03:00güzel şiir, kaleminize sağlık :)