Hüzün dolu sayfalar yazdın
Yalnızlık dolu kalabalıklara karıştın
Sevgi yoksulluğu çektin
Birini özlemek ne unuttun
Kendi doğum gününü hatırlamadın
Günlerin anlamsızlığı dem vurdu yalnızlığına
Dibe çöktü seven yanların
Ve en dipte kayboldum sandın
Kaybettim sandın
Vazgeçtim sandığın ne varsa dibe çöktü
Sonra bir el dokundu kalbine
Isıttı yüreğini
Çalkaladı yalnızlığını
En dipten en başa karıştırdı sevgiyle
Kaybettim sandıklarını gösterdi sana
Şiirlerin, şarkıların, kelimelerin aslında bu kadar hüzünlü olmadığını anlattı
Sevgiyle harmanladı seni
Doğum gününü hatırlattı
Dipte çöken kısmı kaybetmediğini hatırlattı
Yalnızlığını unutturdu hem de kalabalıklara girmeden...
