Beraberinde yıllarca dinlenme isteğini getiren bir yorgunluk içindeyim. Her şeyi yaşayarak öğrenmem mi gerekiyordu gerçekten? Yoksa birazcık olsun içimdeki burnunun dikine giden kızı susturup, büyük sözü mü dinlemem gerekiyordu? Belki de hayatta her şeyi deneyerek öğrenmek yerine, biraz daha kendimizi koruyarak,enerjimizi muhafaza ederek yaşamayı öğrenmemiz gerek. Sonsuz bir pilim YOK! İçimdeki kıza bunu anlatmak zor oldu. Hatta henüz bunu tam olarak aşabildiğimizi söyleyemem. Baş etmek hayli zor. Çünkü bu kız insanları anlama isteğiyle dolu. Çünkü bu kız sevgisinin ve mutluluğunun paylaşılması gerektiğini düşünüyor. Çünkü bu kız insanların hayatlarına destek olmayı seviyor. Nereden edindi bu misyonu? Neden yükledi kendine bunca yükü? Bilmiyorum.
