Yatağımızda nil var sevgilim ağlıyor,

parçalı bulutlu bir ömre

ne kadar ağır bir yük bu

Ellerim kırmasaydım son şiirimde

silerdim gözlerinin tuz gölünü

beni recmettiler Afganistan sokaklarında

sevgilim senin şeriatın iyi gelmiyor bana.

Bir duman peydah olmuş gecenin

kör bir yarısında,

ciğerlerimin bayram ettiği falan yok,

ben uyduruyorum ellerine şefkatleri

Zilleri takıp oyna hadi

ayrıldı düşman askerleri çekyatımızdan,

Uzanıp birbirimize kutsal kitaplar indirebiliriz

bağımsızlığımız kutlu olsun

bir yastıkta kocayacağız

çeyizim diye nasırlarımı getirdim

bir de dilimin altındaki mevsimi geçmiş baklaları sana güzel şeyler söylemenin vakti,

sevgilim uyan hadi

annem biraz önce doğurdu beni.

Ben aşk diyorum

ekmek buğusunu bırakırken Afrikamıza, gökkuşağının bir şeridine de

vergi koymuş namusuzlar, olsun,

Dinimizde yeri yok ama

gözlerin var hamdolsun

tuzdan bir nehire girer gibi

Gece gündüz arındığım.