Sigara içmek her zaman bana bir film sahnesinin içerisinde gibi hissettirir beni. Yakarım ve etrafa bakarak insanları izlerim. Sigarayı sevmemin tek nedeni de bu. Sonra kendime bir söz verdim. Her gün sadece bir tane içeceğim gibi bir söz verdim kendime. Değerli, iyi bir an hissettiğim veya kafamın boş olduğunu anlarda içmek tercihim olacaktı.
Bu gün, yemek sonrası sigara yaktım. Her hangi güzel bir an yaşamadım ve kendi içimde pek iyi hissetmiyordum. Sonra fark etmeden sigara külünü hep yere attığımı gözlemledim. Bunu bilinçsiz ve en doğal halimle yaptığım için ilkel düşünceme sordum "neden?" diye
Tabi hep böyle anları kendi içimde yaşarım ben. Belki de içtiğim tütünün içerisindeki bitki, bir ölü canlıdan beslenmiş olabilirdi. Su, gübre yer altındaki ölü hücreler. Ne olursa olsun hepsi doğayla alakalı. Bu sigara külü olsa bile. Neden doğa ile alakalı olan bir kül detayını çöpe atayım ki? Bırak ve o doğanın arasında rüzgar olup gitsin. Bunu düşündüğümde her zaman doğanın parçası olduğumu fark etmek gerçekten iyi bir his. Bunu bilmek güzel.
H.
