Bir varmış bir yokmuş... Mavi gökyüzünün en tepesinde yapayalnız bir peri kızı yaşarmış. Bu peri kızı sihirli bir değneğe sahipmiş. Yalnız bu değneğin çok önemli bir özelliği varmış. Sihirli değnek kime dokunursa hemencecik mutlu oluverirmiş. Bu yüzden mutsuz olan herkes peri kızına seslenirmiş. Peri kızı da sihirli değneğiyle gelir, mutlu eder ve gökyüzüne geri dönermiş. Ama bu peri kızının bir derdi varmış. Herkesi mutlu eden değneği kendisini bir türlü mutlu etmiyormuş. Gökyüzünde yalnız kaldığı zamanlar sürekli canı sıkılıyormuş bu yüzden. Hatta değneğini çöpe atmayı bile düşünmüş. Neyse ki başkaları mutsuz olmasın diye vazgeçmiş. Bir gün bulutların tepesinde tek başına dolaşırken aşağıdan büyük bir gürültü duymuş.
‘’Peri kızıııııı!’’
Kendisine seslenildiğini duyan peri kızı bulutları sıyırıp aşağıya doğru bakmış. O sırada tekrar aynı sesi duymuş.
‘’Peri kızıııııı! Ne olur geeeeel!’’
Peri kızı bu sefer birinin yardıma ihtiyacı olduğunu düşünmüş ve hemen sihirli değneğine koşmuş. Değneğini kaptığı gibi aşağıya doğru süzülmeye başlamış.
Duyduğu ses cıvıltılı ormandan geliyormuş. Yemyeşil ağaçların, renk renk meyvelerin arasından geçmiş peri kızı.
‘’Çok yalnızıııım!’’ diye bağırmaya başlamış aynı ses. Peri kızı sesin geldiği ağacı fark etmiş. Bu ses şu dev kiraz ağacından geliyor, diye düşünmüş. Daha da hızlanmış.
Dev kiraz ağacının altına geldiğinde kimseyi görememiş peri kızı.
‘’Kimse yok mu?’’ diye seslenmiş upuzun kiraz ağacına.
‘’Peri kızı, ben ağacın en tepesindeyim’’ diye cevap vermiş mutsuz sincap.
‘’Neyin var?’’ diye sormuş peri kızı.
‘’Çok yalnızım!’’ diye cevaplamış mutsuz sincap. ‘’Yanıma gelir misin?’’ diye devam etmiş cümlesine.
‘’Geliyorum!’’ demiş peri kızı ve yukarıya doğru uçmaya başlamış.
Uçmuş, uçmuş ve daha yükseğe uçmuş.
Tam mutsuz sincabın yanına varacakken sihirli değneği ağacın dalına takılıp kırılmış.
Peri kızı bunu görünce çok üzülmüş ve mutsuz sincaba seslenmiş.
“Sevgili sincap, artık yanına gelemem!’’
‘’Neden?’’ diye sormuş mutsuz sincap.
‘’Sihirli değneğim kırıldı!’’ diye bağırmış peri kızı.
‘’Çok yalnızım!’’ diye çaresizce seslenmiş mutsuz sincap. Peri kızının yanına gelmesini çok istiyormuş. Peri kızı da dayanamayıp sincabın yanına gitmeye karar vermiş. Sincabın yanına vardığında,
‘’Sihirli değneğim kırıldı, artık kimseyi mutlu edemeyeceğim!’’ diye ağlamaya başlamış peri kızı.
Mutsuz sincap bunu görünce kendi mutsuzluğunu unutmuş ve peri kızına sarılıvermiş.
İkisi de birbirini teselli edip mutlu olmuşlar. Peri kızı o gün anlamış ki asıl sihirli değnek, sarılabileceğimiz dostlara sahip olmakmış. Onlar mutluluğun sihirli değneğini bulmuş, bu masalı dinleyenlere de mutlu bir hayat dilemiş.
Son
