Sessizce dinlemek geceyi,

ne güzel sanat

beslenmek gölge ve sessizlikten

sıkışır kalbim, bir kedi geçse önümden

yahut ayyaşın biri

-unutarak kendini ve bütün herkesi

silmeye çalışarak izlerini geçmişinin-

yalpalaya yalpalaya yürüse bana doğru

kaçıp saklanamam ki

şair diyor ya hani;

''kaldırımların emzirdiği çocuğum''

kendine sırt çeviremiyor insan

sen'den başka evim yok

ve hatalarımı taşıyamam omzumda

bırakıp gidecek yerim yok!

Beni benden başka anlayacak insan zor

ya ölmeli görmeden hiçbir şeyi,

ya da gülmeli sevmeden hiç kimseyi

yalan vakit kaybı buluşunca doğruya

doğrudan inkâr en kolayı

sonrası amansız bir kovalamaca

pazartesi görmesin diye salıyı

zaman tüketmek

sevgimi yem ederek...