Bir acı daha çalıyorum ekmeğe
Yanında söğüş bir tedirginlik
Bıçkın bir özlem parmaklarımdan akıyor.
Ayaklarımda durulmaz bir koşmak
Dilimin ucunda sımsıkı bir düğüm
Şiir okuyorum.
Tüm çıkmaz sokaklarda işler yolunda
Yürüyorum ve kediler dönmeli evine
Yalın ayak, eski kelimelerle
Şiir okuyorum.
Birkaç sessizlik toplanmış.
Birkaç gürültüyle tartışmaktayız.
Sokağın tam ortasındayız, ıssız
Bir çingene kaldırıyor parmağını
Bir küfür sallıyor en uzak yıldıza
Şiir okuyorum.
Kalkıyor masamdan bir düşünmek sonra
Üzerine yürüyor tedirginliğin
Derken bir kahkaha kopuyor kıyametten
Şiir okuyorum.
Çerçevesiz bir pencere
Bağırmaksız bir düşü sergiliyor.
Bir yanılsama göz bebeklerimde
Şiir bitti, çingene ağlıyor.
Fatma Yorulmaz
2023-06-17T02:36:52+03:00Şiir nasıl devam edebilirdi ? Böyle :)
Raan Sunguralp
2023-04-24T00:45:50+03:00suskunluk masası bu
konuşmak olmaz
tedirginlikleri etkisiz hale getiriyoruz
kahkahalarımızla
baktığımız yerler
hangi düşü saklıyor?
bu aldanma
nereden geliyor
şiir bitmez
çingene
boşuna ağlıyor...