Ağıtlar dizeleri eritir demişti dersin şair,
gündüzü harap olanın gecesi bir hakir.
Kaderimin oyununu kaç göze geliş bitirir?
İsmin çıkmaz dudaklarımdan elzem ki kir,
yokluğunda kaç uyanış beni bana getirir?
Huzurunda topraktan bir fidan eşelenir,
riyakar bakışlarında seni bana kim getirir?
Şiir dedikleri kaç dizeyi beraber devirir?
Bu diyarda başka yar senden öte midir?
Hak'tan damlalarca işaretler bul istedim.
Ellerimin ayasında bir kader derken
kederi iliklemeyi omuzlarımda dirilttim.
Sevda değil, güzlerin şerefini hiç ettim.
Şiirin dili zehirden oluşursa dedim,
ben böyle ağıt toplamayı seçmedim.
