Köprüler görkemi o
Soğuk kış aylarında gergin telleri
Elektrik kadar önemli
Perde gibi gizlenip pencere önünde
Rüzgâr kesen yönde
Sıradan coşkular her zamanki
Adımlar seyretmekte hangi cihette
Cehalet hangi devirde
Kan kusturmak masumiyeti
Haksızı öldürmek
Tabelaları okumak bir zenginlik
Yön buldurmak kanyonların arasından
Sorana had bildirmek gibi
Yalandır doğruları
Konuşmaya gerek kalmayınca
Kalakalır haysiyetsiz
Haksız elbet her zaman yolu bulur
Haklı susmaya yeminli ya da dilsiz
Şimdi ben bendeki
Bizim yıldızlarımız
Benim yolum ve yolumuz ayrılmakta
Durmakta hep orada
Geri dönünce
Bizi ayıran bu çatal yol elbet
Birleştirecek olan
Diziler akşam olur da
Vaktinde akşam
Kahramanlar elbette korkarlar
Mağlubiyeti her zaman beklemiştir
Fakat kahramanlar mağlup olunca
Bir kahraman doğurandır.
Işık tutan yol gösteren
Yıldızları avcuna bırakmak
Elbette imkansız
Hayal var olmayandır
Hayal etmekse mutlak var olan
Çalışmak sabah olunca başlar
Akşam olunca bitmez
Çalışmak sadece başlı başına kahır
Yorulmak elbette güzel
Mecbur olmayanı
Ekmek kavga etmek için yavan
Yaşamak için gerekli
Perdeler hep kapalı kalırsa
Pencere anlamını yitirir
Arabalar yolları kapatır
Yollar dağları aşar
İnsan
Mümkün kılmayı öğrenmiştir
Sorması gerekmez bile
Denize ve gökyüzüne
İşte hakimiyet ve güç
İşte aklı karıştıran
