Bir takipçimin yaptığı yorum düşündürdü beni.
Sürekli sevdiğimiz şeyleri yapmak istiyoruz ve sürekli hayatım iyi olacağını, bize cömert davranacağını düşünüyoruz. Öyle değil ki ama, her zaman iyi şeyler olmayacak ki.
Ne zaman bu durumu kabullenebilirsek o zaman mutlu olmaya başlıyoruz. Ne zaman alışılmışın dışında şeyleri de yapabileceğimizi görürsek o zaman konfor alanının dışına çıkıp kendimizi keşfedebiliyoruz.
Yaklaşık 1 haftadır alışılmışın dışında yaşıyorum. Örneğin artık akşamları değil, erken kalkıp sabahları duş alıyorum. İşe giderken hiç takmadığım kravatı takıp farklı yollardan gidiyorum. Farklı tür müzikler dinliyorum. Beynime her şeyin istediğim gibi gitmeyebileceğini gösteriyorum. Sonuç mu, işe yarıyor, gelişiyorum. Kendime farklı bir bakış açısıyla bakıyorum. Kendi kapalı kutumu ve nasıl hiç dışına çıkamadığımı görebiliyorum. Bunun adı muhafazakarlıkmış. Alışılmışın dışına çıkmamak ve mevcut durumu korumak. Ama bunu aşabilirsek o zaman kendi potansiyelimizi fark edebiliriz. Birazcık cesur davranıp risk almamız lazım.
