Sana öfkemden, sinirimden,

Kaç şiir yazdım, bir bilsen.

Ama paylaşamadım,

Denk gelirde üzülürsün diye.

Her dizede sana dokundum,

Her kelime de seni yaşadım.

Ama ne garip,

Sen, beni hep unuttun.

Sildim seni,

Bir hayal gibi, düş gibi.

Ama hala soruyorum kendime,

senin yaptıkların hak mıydı?

Ben yazarken yaralarımı,

Sen başka dünyalarda dolandın.

Şimdi bu şiirde son olsun,

Çünkü yokluğunla tamamlandım