Hayat insanı her şekilde sınar. Bazen vazgeçmen gerekir, bazen düşmen. Umutla girdiğin yollardan bir sokağa çıkmaman gerekir, acıya karşı hissizliği öğrenmek için. Olmadığında zorlamak için.
Bazen, büyümek gerekir. Yokuşlardan düşmek gerekir mesela, tekrar ayağa kalkabilmek için.
Zaten hayat dediğimiz şey bu kadarcık; hayal dediğimiz şey ise içlerimizde uçuşup kaçışan bir ışık.
