Bir güz sabahı koparak ağacımdan ılık bir rüzgârla kavuşuyorum toprağıma,
Ben bir tanrıyım inkâr etsen de.
Kimseye muhtaç olmayan
Yarattıklarına özgürlük bahşeden bir tanrı.
Ben şeytanım ne kadar taşlasan da.
Beni anlayan kimseler lazım cehennemimde
Ben bir şeytanım insanlarına iyiliği gösteren.
Sınır insanıyım, savaşlarınızdan iğrenen
Eskimolar gibi alışık soğuğa
Elleri balda olmasa da her şeye şükreden
Ellerini kana bulamaktan çekinmeyen.
Sınırı geçersem eğer, ben bir insanım saygıya layık olan
Düşüncelerini gözünüze sokan yargılarınız için.
Ben bir insanım saygınıza muhtaç olmayan
Aslında düşüncelerinizi umursamayan, yaşayan yaratarak bir biçim.
Ellerim para koksa da
çamurlu olsa da
Ben bir fikirim
Bu yüzden susamam istesem de
Benim dışa vurulmaya ihtiyacım var,
Bu yüzden yankılanırım her bir insanda
Korksam da korkmasam da.
