Avuçlarımın arasına bir gökyüzü sığdırdım,
Ki bilirsin, benim için tek bulut ellerindir;
Tuttum ve bir kasırga yarattım;
Kimsenin savaşası yoktu, ben de yanında kaldım.
Durmadım, durmaya inanmadım.
Ki bilirsin, benim için tek inanç gözlerindir;
Baktım ve bir nefes aldım.
Ciğerlerim, durmak isteyen her soluğa açıktır.
Açmadım, göğsümü seninle sınırladım.
Ki bilirsin, benim için tek sınır tenindir;
Dokunmayı denemedim,
Dudakların eminim ki bir çok sebepten yaratılmıştır.
Ama ben ne zaman üzerlerinde soluklanmaya çalışsam,
Birimiz hep yarım kalmıştır.
Sen bunu pek bilmezsin,
Benim için, tek yarım kalmak sensin.
Saçların, gözlerin, sesin.
Bir savaşa alesta, yenilenemeyen soluğun.
Solun.
Sağ omuz başın?
Savaş bitse, gelmez misin?
Cümle cihan hasret olmuş üzerime yağarsa,
Beni bir soluk gibi tutup,
Göğsüne çekmez misin?
