Deliriyorum gittikçe
Anlam kalmıyor kelimelerde
Bir tır çarpmış bana sanki
Hayattan bağlarım kopmak üzere gibi
Gitmiyor bir şey bile yolunda
Ne ders ne aşk ne de hayaller
Uğraşmak bile boş geliyor artık bana
Nefes alabildiğim tek yer düşler
Arada bakıyorum balkondan
İçimi rahatlatıyor gökleri karartan
Düşler cennet mi cehennem mi anlamıyorum
Bu kadar sevmeme rağmen neden acı çekiyorum
Sanki zıtlıklar çekiyor birbirini
En çok sevmeme rağmen en çok üzen de o beni
En çok mutlu olmama rağmen hayallerde
En çok onların kırıklığı sarsıyor yine
Gerçekten denedim değiştirmeyi
Olmak istediğim kişiye dönüşebilmeyi
Belki de uçmamalıydım o kadar yukarıdan
Ne de olsa ben de herkes gibiyim
Sıradan bir insan