Ruhumu düşürdüm önüme
Aksamasın diye dolandım dünyanızı
Onun en yumuşak tarafına bir neşter attım
Bedenimi sakladım ve büyüttüm defterinden kopan sirenin boğan haykırışında
Dokundum o mehtabın üzerime yüklediği hisab ile bu kara hisab
Elbet benden bir şey taşımaktadır
Sözü kanayan, kanadıkça kanayan
Ruhumun yarıklarına sürdüm
Boy verdim yanıkara sevdasıyla hayatın
Satır aralarına rüzgârın aşkımı yazdım
İnancımın esenliğiyle irkilen sen
Bana ne taşıyabilirsin ellerini çekmeden denizin gırtlağından
Bak bir sergi açılıyor şarkın bağrından kopan
Bir sireni denizde boğan sen aydınlığın kimin kanı olduğundan ne haber vereceksin
Varlığın kabuğunu kırdığım
Dünyanıza, harabeler altında kalan dünyanıza
Sirenlerin kopuk haykırışları arasından sıyrılıp
Mahkum edildiğim hisab katından baktığımda
İkbali meşkûk sevdamın iğreti tadının
Dolgun kanamaları nedir bildim.
Jean Valjean
2020-05-26T19:30:47+03:00Kaleminize sağlık.